Prosty sposób na umiejętne ustalenie granic w kilku krokach

Wielu z nas ma problemy z wyznaczaniem granic, tyczy się to szczególnie ludzi bardzo wrażliwych, łatwo absorbujący energię innych dookoła. Osobom empatycznym przychodzi często najtrudniej ustalenie granic w odpowiednim czasie, nim zostanie naruszona godność osobista. Mają również problemy z wypowiadaniem własnego zdania. Czasami empata może być tak bardzo pochłonięty energią drugiej osoby, że nie zdaje sobie nawet sprawy, ile oddał jej woli, mocy oraz energii – tak więc możemy wyciągnąć wiele wniosków z ich doświadczeń.

Jeżeli więc chcemy uniknąć drenażu energetycznego niezbędne jest przyswojenie sobie umiejętności stawiania granic. Osoby, które unikają tego z różnych powodów, czy to miłości do danej osoby czy ze strachu przed karą powinny zrobić to w pierwszej kolejności. Jest to bowiem czytelny znak, że  zwłaszcza wtedy, powinny zdecydować się na ten krok.

Często jednak bywa, że nie ustalamy granic poszanowania godności osobistej w „błahych kwestiach”, dla mniejszych rangą sytuacji. Wówczas, gdy dochodzi do potrzeby wyznaczania dużych granic, najczęściej czujemy się bezradni i całkowicie pozbawieni mocy. Ciężko zabierać nam głos w istotnych kwestiach, gdy nie robimy tego nawet, gdy chodzi o drobniejsze przewinienia. Możemy odzyskać moc tak szybko, jak szybko zaczniemy honorować uczucia z nas wypływające oraz nasz system nawigacyjny – intuicję. One powinny być zalążkiem myśli przewodniej o konieczności ustalenie granic.

Słuchaj własnych emocji

Kluczem do poznania, kiedy została naruszona granica, jest słuchanie własnych emocji. Posłuchaj uczuć, które się pojawiają oraz reakcji fizycznych w jelitach. Kiedy zaczniesz to częściej praktykować, będziesz w stanie lepiej określić, gdy granica będzie naruszona.

Zdradzenie osobistych granic ma miejsce wówczas, gdy ignorujesz emocje, które próbują cię prowadzić oraz twierdzisz, że czułeś się nieswojo z powodu podjętych decyzji.

Po tym wydarzeniu często można odczuwać gniew lub zawstydzenie. Ważne jest zrozumienie, że doświadczenie zdradzenia osobistej granicy lub przekroczenia granic innych osób jest doświadczeniem wzrostu oraz uczenia się, których każda dusza potrzebuje zaznać. To część podróży i nie ma się czym martwić ani osądzać. Otrzymujemy nieskończoną ilość szans na działanie zgodne z naszą wewnętrzną mądrością.

Zdrada samych siebie wskazuje na to, że nie działamy z przestrzeni wewnętrznej mądrości, gdyż brakuje nam na to odwagi, która jest nieodzownym elementem do wyrażania własnego zdania oraz okazywania miłości własnej. Kiedy kochamy siebie możemy zaufać swoim uczuciom oraz pozwolić się im prowadzić nawet, gdy tym sposobem nie zaspokajamy oczekiwań innych osób oraz tracimy ich akceptację i aprobatę. Zaufanie do siebie jest ważną inicjacją miłości własnej, której nasze dusze przyszły się tutaj nauczyć. Te dwa stany są wewnętrznie powiązane, a ustalenie granic jest jednym ze sposobów, w jaki się tego uczymy.

Ustalenie granic nie zawsze jest konieczne

Podczas wzrostu najczęściej nie czujemy się komfortowo, gdyż prowadzą do niego głównie doświadczenia, których każdy z nas tak bardzo chciałby uniknąć. Nie każda więc niewygodna emocja, której doświadczamy, jest znakiem, że nasze granice zostały naruszone, gdyż może to wskazywać również na ekspansję występującą w danym momencie. Jest to kolejny powód, dla którego ważne jest, aby nauczyć się rozróżniać potrzebę wprowadzenia granicy od przełamania niewygodnych barier i rozszerzania naszej percepcji.

Życie szkoli nas na przykład często w nie odbieraniu wszystkiego personalnie lub daje szansę na uwolnienie stłumionych emocji z okresu dzieciństwa, których jeszcze nie posprzątaliśmy – pamiętajmy, że ludzie i sytuacje są wyzwalaczami tego co tkwi głęboko w nas, czyli naszych emocji, lęków i nabytych podświadomych przekonań. Dlatego często reagujemy nieadekwatnie do zaistniałej sytuacji, gdyż reakcja nasza nie ma związku z obecnym wydarzeniem, a tym z przeszłości. Możemy się w takich sytuacjach wiele o sobie dowiedzieć, zinterpretować na nowo dawne zdarzenia i je rozpuścić.

Tylko uczciwe auto-dociekanie będzie sposobem, aby móc stwierdzić na pewno czy należy postawić granicę

To co honorujemy wewnątrz, pojawia się na zewnątrz. Kiedy szanujesz siebie, pokazujesz innym, jak chciałbyś być traktowany, a także dajesz przykład w jaki sposób szanować i kochać własną osobę. To efekt domina, którego potrzebuje świat. Jeśli chcemy żyć na planecie, na której życie ma jakąkolwiek wartość, musimy dawać przykład, jak należy traktować siebie nawzajem oraz respektować własną godność osobistą.

Jeśli boisz się konfrontacji lub angażowania się w toksyczną dynamikę, wtedy twoja granica może zostać wyznaczona poprzez energię, którą wycofujesz z sytuacji lub wzorca. Jeśli znajdujesz się w sytuacji przemocy lub nadużycia to wymaga to podjęcia działań takich jak poszukanie ochrony lub przeniesienie się w bezpieczne miejsce lub na bezpieczną odległość. Postawienie się to podstawowa granica. Będziesz wiedział, gdy będzie wymagała tego sytuacja. Pozwól sobie na kreatywność podczas wyznaczania granic. Spójrz na problem z nowej perspektywy. Poszukaj rozwiązań, których wcześniej nie próbowałeś, gdyż wydawały się być może zbyt proste.

Kilka sposobów na ustalenie granic w relacjach z innymi

1. Cisza

Taką granicą może być na przykład cisza. Stanowi ona potężną granicą. Nie przekazywanie swojej energii sytuacjom i osobom, które cię drenują, komunikuje, że nie bierzesz już udziału w wewnętrznym zamieszaniu kogoś innego. W epoce szybkiej komunikacji za pośrednictwem wiadomości tekstowych, e-maili i mediów społecznościowych łatwo jest wywierać presję na wymuszone interakcje. Możemy temu zaradzić nie angażując się w dysputę oraz nie reagując. Bądź asertywny i nie pozwól, by inni wciągali cię w interakcje, w których nie masz ochoty uczestniczyć, oraz którym nie zamierzasz poświęcać swojej energii i uwagi. Cisza może wyraźnie komunikować, że nie zamierzasz taplać się w niczyim wewnętrznym chaosie.

2. Odważ się wyrażać własne opinie

Przez większość czasu jednak ustalenie granic wymaga od nas, by je nakreślać. Możemy innym komunikować nie tylko sposób w jaki chcemy być traktowani, ale nawet w jaki powinni się do nas odnosić. To, co głosimy w rzeczywistości, jest bardzo ważne, szczególnie w konfrontacji z ludźmi, którzy myślą, że nie masz prawa głosu lub nie chcą, abyś je miał. Za każdym razem, gdy zostajemy uciszani lub boimy się wyrazić swoją opinię na jakiś temat, odzyskujemy moc w momencie, gdy odważymy się użyć swojego głosu. Odzyskujemy wówczas utracone aspekty i części naszej duszy. Dzisiaj mówimy również w imieniu naszych przodków, którzy nie byli w stanie artykułować rzeczy, o których my możemy dziś głośno powiedzieć. Uzdrawiamy przeszłość i oczyszczamy karmę tylko poprzez używanie własnego głosu oraz zajmowanie należnej przestrzeni.

3. Żyj na własny sposób

Zmiana jest kolejną granicą, którą można dostrzec w naszych działaniach. Ludzie oczekują od nas działania w określony sposób; być może w sposób, w jaki sami zostali zaprogramowani do działania oraz oczekują od ciebie, byś spełniał ich oczekiwania. Kiedy zmieniasz sposób, w jaki się zachowujesz lub dokonujesz poważnej zmiany życia, wyznaczasz granicę wolności osobistej. To wyraźny sygnał, że przejąłeś kontrolę nad swoim życiem i nie zamierzasz uginać się do oczekiwań innych, którymi tak naprawdę większość z nas została obarczona już w momencie narodzin. Życie na swój własny sposób, nawet jeśli jesteś w tym osamotniony, stanowi nie tylko ustalenie granic, ale także deklaracją wolnej woli.

4. Podejmuj własne decyzje i się ich trzymaj

Podejmowanie decyzji jest również granicą. Jeśli czujesz, że musisz dokonać wyboru, podjęcie decyzji określa kierunek działania w stronę tego, co wybrałeś i za czym obstajesz. Wiara i zaufanie do siebie pomaga ustanowić granicę, a obstawanie przy swojej decyzji stanowi również wyraźne jej nakreślenie. Co więcej, jeśli znajdujesz się w sytuacji, w której jesteś zależny od wyboru innej osoby, przejęcie inicjatywy i podjęcie decyzji wyznacza ważną granicę w ustanowieniu twojego głosu, preferencji oraz zaufania do kierowania biegiem wydarzeń we własnym życiu.

5. Bądź sobą

Bycie sobą jest ostateczną granicą. Jest to najwyższy akt miłości własnej oraz poszanowania godności osobistej. To ogłoszenie światu, że nie pójdziesz na kompromis.

Zaufanie jest granicą. Jest to stan harmonii, w którym podjąłeś decyzję i podążasz za nią.

Nawet szukanie jasności w kwestii (lub dążenie do jasności przed podjęciem wielkiej decyzji) stanowi ustalenie granic, ponieważ kwestionujesz to, co jest ci prezentowane, a ty dbasz o to, by sprostało to twoim wymaganiom. Jesteś strażnikiem tego, co wpuszczasz do swojego życia, a wszystko, co pomaga ci przesiewać brud jest granicą, która pomoże ci znaleźć złoto w każdej sytuacji lub doświadczeniu.

Ważne jest, by nie przesadzić z intelektualizacją granic i nie forsować umysłu na temat tego, co się stanie jeśli je postawisz, a co jeśli tego zaniechasz. Wszystko to wynika z lęku przed karą, która zostanie poniesiona za ustalanie granic (co jest dobrym wskaźnikiem tego, że prawdopodobnie musisz ją wyznaczyć). Staraj się nie dać się złapać w burzę myśli, które powodują, że nie ufasz swoim działaniom. Musimy nauczyć się podejmować decyzje i ustalać granice w oparciu o własne odczucia. W tym celu musimy opanować ufność do własnych uczuć. Gdy je kontrolujesz, możesz określić, jak daleko musisz postawić granicę lub kiedy nie musisz już ich świadomie ustanawiać.

Kiedy ufasz sobie, pozwalasz swojemu własnemu polu energetycznemu być granicą, na którą ludzie reagują. Kiedy jesteśmy pewni siebie, ugruntowani i połączeni z naszymi uczuciami dajemy sobie przestrzeń, której potrzebujemy, aby uszanować naszą osobistą prawdę i granice, które wzmacniają nasz szacunek do samych siebie.